Ik ben kwaad en gefrustreerd en beschaamd en ...

In heel dit proces ben ik al vaak geconfronteerd geweest met kanten van mezelf waar ik niet trots op ben. Woede, frustratie, jaloezie, schaamte, ... allemaal zijn ze al de revue gepasseerd en passeren ze nog steeds. In het begin schrok ik ervan om zo'n sterke gevoelens te voelen en stopte ik ze snel weg. Dat hoorde toch niet.

Nu laat ik ze gewoon zijn en zeg ik tegen mijn man hoe ik me voel. Al gewoon door het gevoel te benoemen, smelt er al de helft van weg en wordt het al veel minder hevig.

Tegelijkertijd bedacht ik me onlangs ook dat je niet mag onderschatten wat die hormonen allemaal met je doen. Eerst wordt je lijf hormonaal afgeremd en dan gigantisch geboost. Je zou van minder helemaal turelure worden, niet? :-)

Ik vind het gewoon belangrijk om te zeggen: weet dat je niet alleen bent met die gevoelens, schaam je er niet voor, kijk ernaar en laat ze er zijn. Ik was zo opgelucht toen ik een oude vriendin aan de lijn had die ook via IVF zwanger moest worden en dat ze me vertelde dat zij dat ook allemaal voelde. Weten dat ik niet alleen was, dat ik niet zo werd, het deed deugd.

Ik heb hier onlangs een enorm goed boek over gelezen: 'De moed van imperfectie. Laat gaan wie je denkt te moeten zijn.' van Brené Brown. Een échte aanrader! 'De kracht van kwetsbaarheid' is ook een boek van haar, ook onlangs gelezen en ook eén echte aanrader.

Als je niet zo'n lezer bent, vind je hier link (met nederlandse ondertiteling) naar haar youtube speech, écht de moeite: http://youtu.be/wwc9dbd_7B8
Geniet ervan.

Als je niet goed weet hoe je met al die boosheid moet omgaan of als je er erg van schrikt, ken ik nog een goed boek: 'Dans van woede. Vrouwen en de kracht van hun boosheid' van Dr Harriet G. Lerner; Een aanrader!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten